As espinacas son un alimento moi perecedoiro. Aínda que se conserven na neveira e así a súa vida útil alónguese, estas verduras van perdendo nutrientes a medida que van pasando os días. Varios estudos determinan que bastan seis ou sete xornadas para que as espinacas perdan máis da metade das súas folatos, a pesar de estar no frigorífico. Agora, unha investigación realizada por expertos canadenses demostra que o tratamento precosecha de espinacas con extractos da alga Ascophyllum nodosum mellora a calidade de almacenamento das súas follas. O artigo explica como este novo achado logra que as espinacas consérvense durante máis tempo e como almacenalas en casa.
As espinacas frescas perden gran parte do seu valor nutricional durante o almacenamento en só uns poucos días. A súa vida útil depende de factores como o método de preparación e como se gardaron. Desta hortaliza consómense as follas e o talo, que se poden inxerir crúas ou cocidas, e deben refugarse os talos demasiado fibrosos ou duros. Ademais de frescas, as espinacas tamén poden adquirirse conxeladas ou en conserva, polo que o tempo de conservación é maior. A pesar de que na neveira as espinacas frescas poden almacenarse ben durante unha semana aproximadamente, é preferible consumilas o máis axiña posible para obter os máximos beneficios. En tentar alongar este período traballaron científicos canadenses.
Espinacas, follas verdes máis tempo
O lavado das raíces das espinacas con extractos de algas reduce a súa deterioración
Os expertos da Universidade Dalhousie (Canadá) investigaron o lavado durante a precosecha da raíz das espinacas cun extracto da alga Ascophyllum nodosum (ANE). O estudo fíxose sobre a calidade poscosecha das espinacas de IV gama durante un período de almacenamento de 35 días.
O tratamento reduciu a perda de peso e a deterioración, dúas das principais preocupacións no almacenamento de moitos vexetais. As follas das plantas sen tratar, en cambio, se marchitaron e volvéronse amarelas. Segundo a investigación, no momento da colleita non houbo diferenzas significativas en peso, clorofila, ascorbato e peroxidación de lípidos entre as plantas tratadas e as que non o foron. Con todo, si que as houbo entre o peso e a calidade visual (cor e turgencia) das follas, se antes aplicouse o extracto de ANE.
Estes efectos tamén se observaron noutros vexetais como sandías e nectarinas. O obxectivo dos especialitas é ampliar o abanico de froitas e hortalizas para determinar como afectan as algas nos cambios dos compoñentes nutricionais destes alimentos.
Unha das propiedades dos extractos líquidos de algas é que son bioestimulantes, é dicir, estimulan o desenvolvemento e sistema inmunitario e defensa da planta. Esta capacidade vénlles da súa concentración de citoquininas e oligosacáridos.
Como almacenar as espinacas en casa
Unha hixiene adecuada e un correcto almacenamento axudan a previr problemas de seguridade coas espinacas. Se estas teñen unha cor escura, unha textura húmida ou un cheiro forte, deben refugarse, xa que a medida que envellecen, adoptan unha cor máis escura e un cheiro máis intenso. Para evitalo, é importante gardalas ben na neveira, sen lavalas; só debe facerse xusto antes de utilizalas para preparar e consumir. É importante que cando se compran espinacas frescas en feixe, póñanse nunha bolsa con pequenos buracos para que se conserven máis tempo no frigorífico.
Calquera humidade engadida tamén axuda a que se deterioren con maior facilidade. Por iso é recomendable metelas nun recipiente hermético. Debe terse en conta ademais que as espinacas poden conter E. coli, polo que é importante enjuagarlas ben antes de usar.
Outra maneira de gardar as espinacas é conxelalas. Para iso, o primeiro paso é lavalas ben con auga fría para eliminar posibles restos de area e sucidade. Tras o lavado, deben escaldarse en auga fervendo e escurrirlas ben. Para almacenalas no conxelador, poden introducirse en bolsas que pechen de forma hermética, eliminando o aire do interior, en porcións.
Ascophyllium nodosum é unha alga parda mariña que se atopa sobre todo na costa norte-occidental de Europa. Nos últimos anos úsase como fertilizante orgánico de moitas variedades de cultivos, xa que contén proteínas moi beneficiosas para a agricultura. Na Unión Europea, o emprego de extractos de algas en cultivos está permitido no Regulamento CE 1488/97 sobre agricultura ecolóxica, sempre que se cumpran determinadas normas, como que se obteñan de procedementos físicos como a deshidratación, conxelación e trituración, ou se extraian con auga ou solucións acuosas acedas ou alcalinas.
